Historia galwanizacji – po co się to robi?

Ciekawe jednak jest nie tylko to, jakie są jej zastosowania i w jaki sposób wpływa na różnego rodzaju elementy, ale również jaką drogę przeszła, by służyć nam dzisiaj w tak wielu dziedzinach życia. Prześledźmy wspólnie historię galwanizacji i odpowiedzmy sobie na bardzo ważne pytanie – po co właściwie ją stosować?

Galwanizacja przemysłowa – od czego to wszystko się zaczęło?

Historia galwanizacji, a więc pokrywania metalowych powierzchni cienkimi warstwami innych metali, ma swój początek w XVIII wieku. Co prawda wtedy jeszcze nikt nie znał i nie wynalazł tego procesu, jednak stworzono podwaliny pod jego późniejszy rozwój.

Na początek warto wspomnieć o dwóch ważnych postaciach. Pierwsza, czyli Luigi Galvani, odkrył istnienie zjawisk elektrycznych w tkankach zwierzęcych, dzięki czemu zwrócił uwagę uczonych na nową dziedzinę wiedzy, bardzo istotną z punktu widzenia galwanizacji, czyli elektrochemię. Druga postać, Alessandro Volta, na bazie odkryć Galvaniego, zauważył, że powstawanie prądu ma związek z metalami zanurzonymi w elektrolicie. To właśnie on jako pierwszy określił, jakie efekty wywołują poszczególne metale, a także zbudował pierwsze ogniwo galwaniczne (zwane ogniwem Volty).

Odkrycia tej dwójki sprawiły, że w XIX wieku naukowcy zaczęli stosować prąd elektryczny do pokrywania metalowych przedmiotów innymi metalami. Największe osiągnięcie w tej dziedzinie należy do włoskiego chemika Luigi Brugnatelliego, który jako pierwszy pokrył srebro cienką warstwą złota (przy wykorzystaniu procesu elektrolizy). Efekty jego pracy, choć nie zyskały uznania w oczach Napoleona Bonaparte, zostały opublikowane w belgijskiej prasie i – jak to w nauce bywa – posłużyły do dalszych działań innym badaczom.

Proces galwanizacji przy użyciu cynku (i tym samym ochrony żelaza przed korozją) został oficjalnie opatentowany w 1837 roku przez francuskiego inżyniera Stanislasa Sorela. Natomiast trzy lata później George Richard Elkington i H. de Ruolz opatentowali metodę elektronicznego złocenia i srebrzenia, co zmieniło oblicze branży jubilerskiej. Warto również docenić rolę, jaką w rozwoju galwanizacji odegrał londyński przemysłowiec Henry Palmer – to właśnie on jako pierwszy wprowadził na rynek cynkowane płyty stalowe, które używane były do pokrywania dachów.

Galwanizacja metali w XIX i XX wieku, czyli prężny rozwój

Tak znaczące odkrycia miały przełożenie na dalszy rozwój galwanizacji metalu. W XIX wieku – między innymi za sprawą Carla Wilhelma Siemensa – rozwijały się metody galwanizacji elektrolitycznej, które umożliwiały precyzyjniejsze kontrolowanie grubości warstwy galwanicznej. Dawało to jeszcze większe możliwości związane z zabezpieczaniem oraz uszlachetnianiem różnego rodzaju wyrobów.

W XX wieku galwanizacja stała się standardową techniką ochrony stali i żelaza przed korozją, zyskując duże znaczenie zwłaszcza w przemyśle budowlanym, motoryzacyjnym i stoczniowym. W produkcji rur, blach i komponentów przemysłowych zaczęto stosować cynkowanie galwaniczne, a poddane obróbce blachy wykorzystywano z powodzeniem nawet w trakcie I i II wojny światowej. Do pokrywania powierzchni zaczęto używać również innych metali, jak nikiel czy chrom, które pełniły nie tylko funkcję ochronną, ale i estetyczną.

Zastosowanie galwanizacji, czyli po co się to robi?

Obecnie galwanizacja metalu to szereg zaawansowanych procesów, które umożliwiają poprawianie właściwości mechanicznych i elektrycznych różnego rodzaju elementów, wpływając na ich trwałość, niezawodność oraz estetykę. Najczęściej wykorzystuje się ją do:

• poprawiania przewodności elektrycznej i cieplnej;
• zabezpieczania metali przed korozją, utlenianiem i uszkodzeniami mechanicznymi;
• utwardzania powierzchni;
• uzyskiwania właściwości antybakteryjnych;
• poprawy estetyki rozmaitych przedmiotów.

Powłoki galwaniczne mogą być nakładane na różne wyroby metalowe – elementy złączne (np. śruby i nakrętki), rury, blachy, ogrodzenia, bramy, części samochodowe, narzędzia, a nawet biżuterię i meble. Galwanizacja przemysłowa jest więc obecna w niemal każdej dziedzinie naszego życia, podnosząc jakość i trwałość przedmiotów, z których korzystamy na co dzień albo które nas otaczają.

Galwanizacja miedzi i aluminium, czyli specjalność Electris

W Electris świadczymy usługi galwanizacji elementów ze stopów miedzi i aluminium.,Powłoki, które nakładamy, pozwalają wytworzyć na powierzchni obrabianych przedmiotów trwałą warstwę, zapewniającą zwiększone przewodnictwo energii oraz większą  odporność na czynniki zewnętrzne oraz uszkodzenia mechaniczne. Wychodząc naprzeciw potrzebom naszych klientów, przeprowadzamy różne procesy galwaniczne:

• niklowanie
• cynowanie;
• srebrzenie
• oraz nakładanie podpowłoki miedzianej

Każdy z nich zapewnia inne efekty – jeżeli chcesz dowiedzieć się więcej, zapraszamy zapoznania się z naszym artykułem pt. Galwanizacja metali – czym jest i jakie są jej rodzaje?

Jeśli jesteś zainteresowany przygotowaniem dedykowanej oferty na proces galwanizacji na elementach miedzianych lub aluminiowych, napisz do nas na adres: sales@electris.pl